PA PENDESË

0
866

Dua të vij në shtratin tënd kur nata të bjerë gjithandej,
fshehtas botës të të kalamend,
me gjinjtë e mi të të ushqej.
Të thithësh mjaltin në buzë,
të rrëmosh mbi qafën shtrirë,
të më ndezësh gacën shpuzë,
mbi trup të më biesh tapë i pirë.
Pastaj do iki natës prapë, fshehtas,
do humb përtej resë,
në shi qiellor të laj mëkatin,
por pa frikë, pa asnjë pendesë.

PËRGJIGJE

Ju lutem, shkruaj komentin tuaj!
Ju lutem, shkruaj emrin tuaj këtu

Kjo uebfaqe përdor Akismet, për të ulur spam. Mëso se si procesohen të dhënat e komentit tuaj.