Eva Gjoni
Gruaja te të shtatedhjetat qe i tregoi atij djalit per fund javen ne Rome ju kujtohet , sot ata u takuan perseri ne park ku ajo si gjithmone ben shetitjen e saj . Ai e pa qe larg , zonja kishte nje te ecur te vecant dallohej nga te tjerat , dukej sikur ne cdo hap mendonte dicka , sodiste e qete natyren shikonte cdo detaj dhe buzeqeshja nuk i hiqej nga ajo fytyre fisnike , floket e kapur mbrapa te thinjur, vathet dhe rruazat ishin pjese e saj si kishte ndare gjithe jeten .
Ai ju afrua , mori fryme thelle dhe ju drejtua
Pershendetje , me mbani mend zonje ?
Ajo ktheu koken dhe ju pergjigj
Po djalosh ju mbaj mend , ju thash qe ketu mund te takoheshim here tjeter.
Si keni qene ? Perseri vetem ?
Mire kam qene , vetem pasi ai si gjithmone po shkruan .
E di cfare po mendoja duke ecur , mu kujtua puthja ime e pare .
Ju kur e keni dhene puthjen tuaj ? I tha ajo
Une tha djali , ne mund te quhet puthje , ne klasen e katert , putha komshijen time , nje takim ne te qindat e sekondes te buzet dhe pastaj ika me vrap se me vinte zor , u skuqa dhe u bera uje ne djerse , per dy dite nuk dola nga shtepia …
Ndersa une kam qene me e rritur kur me puthen , them keshtu se une nuk ndjeva asgje , djali me puthte dhe une mendoja , kjo eshte puthja per te cilen shkruhet aq bukur dhe trasmetohet me aq ndjenje ne filma ???
Kaluan shume vite per te provuar cfare eshte puthja . I jam dorzuar asaj puthje qe kisha vite qe e prisja , ishte puthje franceze , Ajo fliste dhe syte ju mbushen me lot , dukej e lumtur per cfare kujtonte , djali po e shikonte i mahnitur , ajo sikur u shkeput nga aty dhe u kthye ne nje arome pranvere qe shperndahej nga do , zeri i saj ishte nje tingull.
Ajo vazhdoj nuk kisha puthur kur ashtu dhe putha aq shume , ai me puthi ne fillim ne faqe pastaj ne buze , pastaj buzet u hapen dhe ndodhi kontakti i lagesht …ajo puthje me rrembeu ne magjine e saj , une ndjeja qe e njihja ate puthje ajo ishte brenda meje , une isha vet puthja …. ne ato momente isha shendruar ne te , nuk je asgje tjeter nuk ke jete mbi vete nuk ke moshe se puthja nuk ka moshe , ti je vetem prekje , prekje dhe ndjenje dhe ajo puthja thote gjithshka, ti flet me ndjenjen e saj dhe nuk shkeputesh qendron gjate ….. kur nuk je duke puthur ajo eshte ne mendjen tende ti e rrisjell pafund gjate dites , ti ke dhene dhe mare puthjen , ajo nuk do ishte ashtu po qe se dhe ai nuk ndjen njesoj si ty , ti do te jesh vetem dhe te mbyllesh syte per ta rriputhur pa fund ate njeri qe beri magjine me ty dhe te shendroj ne ndjenje .Kupton qe shpirti yt largohet dhe prek ate , ti ke ndjesine e tij mbi shpirtin tend , ndihesh sikur je me te , shpirtrat jane bashke dhe puthen , ajo ndjesi te mbush te dritheron , si mundet nje mendim , kujtim te krijoj ate gjendje kenaqesie deliri qe do ta perserisesh gjate gjithe dites sa ndjen qe nuk mundesh me , je plot e mbushur me ndjenje te embel dhe gjendesh ne paqe me veten me jeten , mundohesh ti qendrosh larg mendimeve , eshte nje qetesi mistike vetem brenda teje , ti vet gjendesh ne mes zhurmave te pafunda te jetes por brenda teje eshte bota jote , ajo eshte ne vetveten e saj . Une e puth ate njesoj si diten e pare dhe gjithmone lutem te mos jem asnje dite pa te ,te shkoj para tij ne ate boten tjeter , nuk mund te jem pa te asnje cast ai eshte frymemarja ime , mbeshteja ime , ai me beri te kuptoj qe kjo jete eshte e bukur , une jam gjithmone ne krahun e tij , une jam ai , nuk egzistoj dot pa te , ndaj lutem te shkoj para tij dhe do e pres si e prita ne jete te me shfaqej , e ndjeva qe ne momentin e pare qe ishte ai , cdo gje e tij ishte aq e njohur per mua , une e kisha dashur ate gjithe jeten , vetem rastesite e fati na kishte mbajtur larg. Por ne u gjendem ne nje kryqezim dhe prisnim te benim bashke rrugen e mbetur . Ajo ndaloj , fshiu lotet qe i kishin rrjedhur dhe ju drejtua djaloshit .
Fola gjate , me thuaj si dole me esene ate dite ?
Shume mire dhe ju falenderoj , eshte kenaqesi te bisedosh me ju . Vazhduan shetitjen , ai e percolli deri ne shtepi , u pershendeten dhe uruan te takohen perseri
