Për mua , mbase edhe për shumë të tjerë që fati i jetës i ka detyruar të provojnë “Shëndëtësinë që Duam”, përballë atij ”rrënimit” të brëndëshëm të spitalit Rajonal Shkodër. Të kuptohemi nuk e kemi fjalën për mjekët apo infermierët , të cilët realisht , veçnarisht reparti i Krirurgjisë, por edhe Onkologjia, ka njërzë profesionist , të përkushtuar dhe të obliguar më bërë më të mirën e mundëshmë me paciontin.Por mundësia e tyre është tjetër gjë.
Vetëm një fakt citojmë, për të ilustruar “rrënimin” e brëndëshëm. Çdo pasditë tëk tavolina e pacientit , së bashku me medikamëntët që disponon spitali vjen dhe receta per ilaçet qaë duhen marre tek farmacit jashtë.Mëgjithëatë ky dhe mjaft problem të tjera nuk janë object i këtij shrrimi. Ne u ndalem tek fati i kësaj godine e ndertuar jo shumë vitë më parë , mjaftë modern për kohën , tashme po dergjet nga moskujdesja e shtetit, Kjo godine e spitalit të specialiteteve të shëndetit mëndor, ndodhet perballë zyrave të 
Drejtorit të spitalit Ardian Dajti.E habithshme duket fakti se si drejtori vizionar, nuk ia ka kujtuar asnjeherë ministrës së shëndetësisë faktin se kjo godinë , pasuri I popullit po zshkatrrohet nga moskujdesja.Si ka mundësi që nuk iu kerkuar vllezerve tan Turq , që mbasi përfunduan spitalin e Fierit , ta marrin në dorë për rikonstruksion edhe këtë godinë?E pra kjo është fytura e investimeve në “Shëndetësinë që Duam”
