Jola Jakupi

Në strehëzën tënde më dërgon
Gllënkë dashurie gjerb trishtimi
Në kafene që s’ëmbëlson
Në cdo gllënkë që rrëkëllej
Si kujtim i shtirur më ngel në grykë
Kafenë e hidhur tani e ndjej
Si mëkatare që fajin mbyt
Gllënkë dashurie tek rrëkëllej
Dhimbja me natën ngadal u mpiks
Fundin tonë nuk mund ta gënjej
Nuk mund të mashtroj ktë”APOKALIPS”
Ashtu si flokët e tij të zi
U mbytën në shi dhe shpresat e mia
A thua do ëmbëlsohet kafeja tani?!
Apo pret floket ,ti zë bardhësia…