Ëmbël- idhët 
Ndjenjë kënaqësie je për mua.
herë ëmbël herë njelmët si det.
Nganjëherë më bën të vuaj.
kur provon t’me fusësh n’xhep.
Duket lojërat i bën të ëmbla.
Ëmbël mjaltë idhët pelim.
herë s’i trëndafil me gjemba
herë ndjenjë drithëruese që hyn në shpirt…!
Bëhu Sirenë 
Edhe pema u poç nga dashuria
Dhe lulet u freskuan nga avulli që na mbuloj
Si puhi e leht vinte e jote hija
E unë ndjeja ngadal zjarrin që përvëlon.
Mos u zhyt në dallgët e trazuara
Në detin e qetë bëhu Sirenë
Dhe unë më notin tim të pushtoj me duar
E ti më mbështill dhe mos lësho zë.
Veç aty ne mund ta bëjmë folenë
Në detin tonë të thellë
T’mos lëmë ziliqar t’na kurdisin kohën
Aty ku njeri dot s’na sheh…
Më eja në ëndërr të lutēm se kam mall
Nëpër logjet e verdhueme n’prag vjeshte 
M’u kujtua ai përqafim i dërmuar
Më kot hapa krahët si në dehje
Ulur mbi “Majen e Madhe” e vetmuar.
Të “Qafa e Qovane” mbrëmja më zuri
Se kah mot jam nisë të ti më ardhë
Të “Vatha e Shtjerrave ” nga lodhja më zuri gjumi
Më eja në ëndërr të lutēm se kam mall.
Lodhur dhe mërzitur e nisa udhëtimin tim
Drejtë ” Gropave” të ” dy “Klladat”
Të “Shpella e Akullit” vrapova më nxitim
Pak borë ta marr si dikurë por lot e vaj m’i ndalen hapat.
E di që shumë vite nuk të erdha por kurrë s’të harrova
Malli dhe mërzia shpuar mē kan deri në palcë
Muret dhe çatinë e stanit prishë i paska koha
Dhe unë bashkë më mallin pranë “zjarrit” fjeta pak…
