Nga Marash Gilaj
Dy mikesha
po rrinin përballë,
Njëra shndëriste
nga bukuria,
Tjetra kishte
zemrën qelibar
Tek e para
kullota sytë
Të dytën
e vlerësova si thesar.
Mora guximin
dhe ju thashë:
” Ju do të martoheni
një ditë,
Ndoshta, mendjen
s’e keni ndarë,
Por mendoni
për një çast,
Nëse fëmija juaj,
princit që keni zgjedhur
do t’i ngjajë,
A do të ndiheshit
të lumtura,
A do t’ju bënte
Vërtetë krenare?
E nëse po,
Ky do të ishte
burri ideal.”
