Një histori malësorësh

0
Nga:Trandafile Malshi           Mysafire  në  revistën “Fjala” është një  tregimtare e sprovuar   edhe  në poezi me mjaft sukses .Kësisojë  të  gjithë ata që  e duan tregimin, pra prozen e shkurtër, duke se një  tregimtare , rrëfimtare  bindëse  dhe joshëse  po i vjen   letërsisë  sonë. Ndaj  siç ka dhe ëmrin Trandafile , një trendafile po lëshon rrënjë  në tokën pjellore   të  rrefimit -tregimtarë. Faleminderit poete dhe tregimtare që u bërë  pjesë  e “Fjalës!
Kapitulli i l
Ecte mes malesh ,djersitur e gërvishtur nga rruga e gjatë .Ndër shtigje të ngushta dhe të ashpra për tu fshehur a ikur nga ngjarja e ndodhur pak ditë më parë
Si neper mjegull i vinte  ne mendje ajo dite e trazuar dhe fatkeqe qe kishte kaluar .
I kujtohej mire se sa bukur kishte filluar ajo dite dhe cfare perfundimi pati. I vinte te ulerinte me te madhe por e dinte mire se askush sdo e degjonte .Vetem malet do e merrnin jehonen e zerit te tij dhe do e percillnin honeve te thella e majava te larta.
Ate ze mund ta degjonin bagetite e egra ne mal apo ndonje udhetar I rastesishem qe i printe gomarit te tij te ngarkuar me drithe a me kripe .
U ndal ne hijen e pemes kryelarte te lisit dhe shtriu kembet duke i liruar nga kepucet e pluhurosura e te ngrena nga rruga dhe nga guret e ferrat e shtigjet e veshtira qe pat kaluar ne gjithe ato dite ikjeje.
I kishin derguar nje fjale pajtimi ne hanin e fundit ku u ndal parmbreme per te pushuar pak .Pleqte e fisit Kolaj ishin mbledhur dhe kishin derguar lajmesin tek fisi Gjeloshaj
I kishin pritur me fjale te renda por te drejta per situaten .
Sduhej te shkonte puna deri aty
Kishin vendosur qe ai te kthehej per te mbrojtur veten para tyre duke i dhene lejen e pleqesise prej nje jave(kjo leje nenkuptonte se askush s’kishte te drejte ta prekte gjakesin sepse kishte lejen e pleqesise)
Me shume se sa per tu mbrojtur donte te kthehej qe te merrte vesh se ckishte ndodhur me pas me vajzen qe ai donte
E kishte pare per te fundit here me sy te zgurdulluar dhe me nje plage te kuqe ne gjoksin e saj rinor .
Kishte dashur tja merrte koken nder duar dhe ta merrte me vete por nje kusheri i tij e kishte terhequr rreshqane duke i bertitur
-Largohu qe aty!Eja me mua dhe pa kuptuar c’ngjau e pa veten duke vrapuar si i marre pas Arjanit kusheririt te vet .
Gjoksi i zinte si nje gjyryk me vale ,dhe vraponte
Si neper film i vinin keto skena dhe aty ne hijen e lisit kapi koken me duar dhe ia dha nhe piskame te forte qe me dridh gurin e drunin
Nga pema u ngriten trumba zogjsh te trembur nga ajo zhurme e papritur
-Si e vrava ?-U bera vrases.Une u bera I lig
Me keto mendime ne koke aty nen freskine e lisit e kaploi nje gjume  I bute ,I qete dhe rehatues
        Kapitulli 2
Kishte dale si ditet e tjera per te shkuar tek dyqani ku u sherbente njerezve me punimin e veglave te ndryshme te punes
Babai I tij i punonte ne kudher dhe ky I shiste ne dyqan aty ne cep te rruges
Aty pati njohur dhe Zojen vajzen simpatike te fisit te Gjeloshajve qe e kundronin dhe e pelqenin shume djem te fshatit te tyre por dhe me larg
Kishte ardhur ashtu e trembur dhe e fresket tek dyqani per te marre nje porosi te te atit dhe aty me ato qerpiket e saj te gjate ,me ate veshtrimin e bukur ne syte e saj ishte marrosur menjehere
Per pak minuta u shigjetuan me veshtrime dhe batuta .Me pas djali I dorezoi porosine dhe ajo u largua me te ecuren e saj te ndrojtur por te bukur
Qe nga ai moment Astriti nxirrte shkaqe nga me te ndryshmet per ta pare nga afer e per te folur ndonjehere
Fisi  i Gjeloshajve ishin fanatik dhe zemerake te forte .U trembej dhe u druhej atyre shume por dhe per vajzen ndiente se donte ta shihte dhe ta kishte prane
Nepermjet shoqes se saj e siguroi nje takim te shkurter me te atje ne dyqanin e tij
Ajo erdhi ate dite shume e tronditur .
Shihej se kishte qare shume se syte i ishin buhavitur dhe duart I dridheshin
Vajza I besoi sekretin e saj
Donin ta fejonin me dike tjeter nga nje fis i larget
Se si ndodhi as vete se di por ajo kruspull u struk ne krahet e tij dhe sdonte te dilte qe aty
U dridhen te dy nga ajo ndjenje e fuqishme qe i mbeshtolli si me magji.
I premtoi se do te bente gjithcka per te mos u realizuar ajo fejese.
Vajza u duk se u qetesua nga  ai premtim dhe sikur u qetesua
Nuk ngopej duke e pare ate mrekulli qe ndodhej aq prane tij.
Aty prane njeri-tjetrit premtuan se vetem vdekja do ti ndaje
Me shume shpresa per dashurine qe po I kembehej u nis per nga kulla e njohur e Gjeloshajve
     Kapitulli 3
Qe nga larg e degjoi te lehuren e Baloit te rrezikshem qe ato e kishin per te ruajtur shtepine .
Sapo u afrua i thirri fort te zotit te shtepise :
-O I zoti I shtepise !
Nga brenda erdhi zeri I forte I nje malesori qe e dritheroi shpirtin e djaloshit te ri
Nuk levizi nga vendi por priti te dale ai njeri jashte  ne oborr
E pa qe nga dera doli nje malesor me qeleshe te bardhe ,mustake te perdredhur dhe me veshtrim krenar
Qendroi para tij si nje  shkemb I forte dhe me njeren dore hapi llozin e deres ndersa doren tjeter ia shtriu mikut
Si tja kishte shtrenguar nje celik I forte ashtu ju duk shtrengimi I dores nga malesori
U drodh pak por nuk e dha veten
-E cili je ti more mec  qe me erdhe ne dere?
Jam meci I Lec Koles o Gjon Gjeloshi !
-Bujrum e mire se te pru zoti !
Me fjale dhe me urime i priu mikut dhe e futi ne dhomen e burrave
E ndjeu veten sikur kishte hyre ne gojen e madhe te nje ujku te madh
U ul ne minderin e punuar me lekuren e dashit te bardhe dhe u rehatua
I zoti I shpise I afroi kutine e duhanit por i beri me shenje se nuk e pinte.
-Po bujrum e me thuaj c’ere e mire te ka sjelle nga keto ane ?
Astriti u kaperdi dhe u perpoq te fliste  qete
Filloi ti sqaronte arsyen e ardhjes se tij
Sa me shume qe sqarohej fytyra e zotit te shtepise vinte e ngrysej.Nje fytyre i ngrysej e nje tjeter I vinte
Ne nje moment I zoti i shpise brofi  ne kembe
dhe thirri me te madhe :
-Zoje moj te plaste nje pike  !
-Eja shpejt ketu!
U degjuan hapa me nxitim dhe ne dhome hyri vajza e skuqur dhe e trembur
I ati I vrenjtur e kapi per flokesh dhe e rrotulloi me force
-Moj e mallkuar cdo ky njeri ketu?
Nese ke hak me thuaj te vras ketu ne konakun tem
-Jo baba !Ku di une kush eshte ky .
Fytyra e tij e ashper u shnderrua pak dhe e leshoi vajzen dhe e urdheroi :
-Mu zhduk nga syte sa ste kam vrare fare!
Zoja rendi a fluturoi e nuk u pa me
Malesori u ul ne cepin e ogjakut
Me duart qe I dridheshin nga zemerimi filloi te lidhte nje cigare
Pasi e lidhi iu drejtua djalit
-Lum djali ,vajzen e kemi fejuar dhe spranojme kerkesa te tjera .Larg prej saj!Po te paralajmeroj !
Astriti s’dinte cte fliste ,si te vepronte
Neper koke i silleshin mendime nga me te ndryshmet.
U ngrit dhe doli jashte i vrare shpirterisht
E shihte se ishte nje dashuri e pamundur
qe nuk premtonte asgje te mire.
Me kembet qe i peshonin me mijera kilograme doli nga ajo shtepi .Ne oborr u kthye dhe njehere ta shihte perballe ate kulle
.U kthye .Para tij si me magji  kishin dale 5 burra te vranet dhe inatcore me mustake te gjate e me feste mbi koke .
Per momentin sditi si te sillej
Kishte mbetur para tyre si ai fmija qe dikush i kishte marre lodren dhe donte te ikte por lodra ishte shume e shtrenjte dhe si benin kembet te ikte .
E ndjente shikimin e tyre dhe i duhej te mblidhte forcat dhe tu fliste
Njeri nga ata iu afrua dhe e kapi per krahu me force
-Cdeshe ne shtepine tone?-e pyeti nderkohe
veshtrimin e mbante nga ai
U mat te fliste por nuk e la
Nje grusht i forte i erdhi perballe dhe e zuri tek hunda
Ndjeu nje ze te bertiste
E njohu .Ishte ajo .Ktheu veshtrimin drejt saj dhe me hundet qe i kullonin gjak u ngrit ne kembe
Dukej sikur po i thoshte Zojes -“Une po luftoj per ty “
Ajo u sul drejt djaloshit por dy duar te fuqishme e kapen per flokesh dhe e fluturuan tutje
Astriti u sul ta ndihmonte
Ndjeu pas vetes shume shkelma e grushta sa u shtri pertoke
Per momentin e humbi por u kthye shpejt
Kur hapi syte Astriti pa mbi veten tre djem te forte dhe te rinj qe e shihnin dhe I flisnin:
-Je ngaterruar me vajzen e gabuar
Pernjeheresh sapo njeri nga djemte e pa se u permend e kapi per rrobash
Ne mend I vetetiu fakti se ai kishte ne brez nje arme
Djali po e shtrengonte per fyti
As vete se kuptoi se si degjoi nje shkrepetime arme
Kishte shkrehur armen .E ndjeu se duart e forta po e lironin dhe ndjeu renien e zhurmshme te djaloshit
U shtang dhe vete .Kishte qelluar .U sulen te gjithe te djaloshi .Ndjeu se dikush e kapi per krahu dhe I bertiste :
-Ngrihu ,ik shpejt !-Ik !
Hodhi veshtrimin mbi djaloshin dhe pastaj me vertik me sy kerkoi Zojen .
E pa aty pertej me sy te zgurdulluar
Me vrap u sul dhe e kapi per dore
Ndjeu nje shtrengim te forte te dores
U kthye nga ajo dhe e veshtroi
Ishte nje veshtrim vrases
Ndersa po merrte sulm per te ikur ,ndjeu nje te shtene dhe dora pernjeheresh iu lirua
U kthye nga Zoja dhe me nje te kasallitur te syve ajo u shemb per toke
Kusheriri i tij  terhoqi fort duke I thene:
-Vrapo,ik!
I dukej se i ishin ngulur kembet aty ne kalldrem
U ul mbi trupin e vajzes dhe ne gjoksin e saj bulezoi nje lule e kuqe gjaku
E shikoi ne sy .Syte e saj kishin humbur ne ne nje drejtim .
Nga pas nje dore e forte e terhoqi
-Te ikim!Shpejt!
Gjysme rreshqane u nis
Ne sy I kishte mbetur plaga e kuqe ne kraharor e vajzes qe gjithe boten do shembte  per te
Dhe cfare beri ai ?Iku si frikaqak te shpetonte lekuren e tij .
Keto gjera po  I shfaqeshin kur po ecte drejt fshatit
Ne zemer ndjente se nje ngulc I forte po e shtrengonte.Ecte dhe mendonte
-Po sikur te kishte vdekur Zoja ?
-Po sikur ai djali te kishte shpetuar?
U ndal te shtepia e kusheririt te vet Gjonit dhe bisedoi gjate me te
Gjoni I tregoi se vajza kishte shpetuar
Kusheriri I saj ndodhej jashte rrezikut per jeten pas dy javesh ne koma
Astriti mori fryme i lehtesuar .Nuk ishte vrases .Nje peshe e rende qe I rendonte gjithe keta dite duke ikur iu hoq menjehere
E ndjeu se po fryente nje ere e fresket qetesie
Duhej te mblidhte forcat per te shkuar tek mbledhja e fisit te tij me te paret e katundit
              Kapitulli 4
Kishte dremitur pak dhe sapo hapi syte e ndjeu se ishte me I lehte dhe me I qete
Me uje te bollshem freskoi syte ne kanen qe ishte ne cepin e cardakut .
U ul ne minder dhe po priste te vinte kusheriri I tij Gjoni per te shkuar tek kuvendi I pajtimit
Te dy po ecnin drejt shtepise se baces se madh te Gjeloshajve
Ai u doli para krenar dhe i serte
-Biro ,pushka e fali djalin e Kolajve
Sipas ligjeve tona ti je i Falun
Do shkojme atje e do ti sqarojme gjerat
dhe duke folur keshtu te tre bashke u drejtuan tek vendi ku do mblidheshin pleqte e urte te disa fiseve
Kemkryq u shtruan nen hijen e lisit dhe priten
Njeri pas tjetrit me duart e lidhura serbes-serbes erdhen me radhe pleqte dhe u sheshuan hijerende
Mbi token e ngjeshur vendosen kutite e duhanit dhe filluan te dridhnin cigaret me duart e tyre eshke te forta e te ashpra si majat e maleve
E hapi biseden plaku I mocem i fisit te Kolajve me nje ton te ashper dhe te forte u parathyroid gjithcka
Me radhe folen te gjithe
Pas shume fjalesh plaku qe e kushte pritur ne konaket e vet u ngrit e foli
-More burra te fisem e te mocem !
Ky djale guximtar deri ne fund nuk perdori arme
Kur e ndjeu se po I rrezikohej jeta ,reagoi
Pushka e fali nipin tim ,dhe une po e fal kete djalosh guximtar qe e di se do I qendroje perkrah Zojes sime
Une isha duke e humbur bijen time per nje krenari qe nuk duhet
U kthye nga ana tjeter e  kuvendit dhe thirri
-Zoje hajde ketu!
Nga pas burrave u ngrit vajza e endrrave te tij
Vinte drejt tij dhe nuk po u besonte syve
Vertet eshte ajo ?!
Me buze ne gaz u afrua aty afer Astritit me koken ulur dhe gjithe turp
I ati e mori per dore dhe e afroi te Astriti
-Ne doren tende po le fatin e bijes sime -deklaroi ai
Vec nje shikim duhej aty qe gjithe bota te zhdukej dhe ata te fluturonin drejt parajses qe u pret
Tashme se bashku drejt nje lumturie qe u arrit me  nje cmim te forte
Forcen e dashurise dhe fatin asgje nuk e ndryshon asgje  pervec se nesh.

PËRGJIGJE

Ju lutem, shkruaj komentin tuaj!
Ju lutem, shkruaj emrin tuaj këtu

Kjo uebfaqe përdor Akismet, për të ulur spam. Mëso se si procesohen të dhënat e komentit tuaj.