Nga:Trandafile Malshi Mysafire në revistën “Fjala” është një tregimtare e sprovuar edhe në poezi me mjaft sukses .Kësisojë të gjithë ata që e duan tregimin, pra prozen e shkurtër, duke se një tregimtare , rrëfimtare bindëse dhe joshëse po i vjen letërsisë sonë. Ndaj siç ka dhe ëmrin Trandafile , një trendafile po lëshon rrënjë në tokën pjellore të rrefimit -tregimtarë. Faleminderit poete dhe tregimtare që u bërë pjesë e “Fjalës!
Kapitulli i l
Ecte mes malesh ,djersitur e gërvishtur nga rruga e gjatë .Ndër shtigje të ngushta dhe të ashpra për tu fshehur a ikur nga ngjarja e ndodhur pak ditë më parë
Si neper mjegull i vinte ne mendje ajo dite e trazuar dhe fatkeqe qe kishte kaluar .
I kujtohej mire se sa bukur kishte filluar ajo dite dhe cfare perfundimi pati. I vinte te ulerinte me te madhe por e dinte mire se askush sdo e degjonte .Vetem malet do e merrnin jehonen e zerit te tij dhe do e percillnin honeve te thella e majava te larta.
Ate ze mund ta degjonin bagetite e egra ne mal apo ndonje udhetar I rastesishem qe i printe gomarit te tij te ngarkuar me drithe a me kripe .
U ndal ne hijen e pemes kryelarte te lisit dhe shtriu kembet duke i liruar nga kepucet e pluhurosura e te ngrena nga rruga dhe nga guret e ferrat e shtigjet e veshtira qe pat kaluar ne gjithe ato dite ikjeje.
I kishin derguar nje fjale pajtimi ne hanin e fundit ku u ndal parmbreme per te pushuar pak .Pleqte e fisit Kolaj ishin mbledhur dhe kishin derguar lajmesin tek fisi Gjeloshaj
I kishin pritur me fjale te renda por te drejta per situaten .
Sduhej te shkonte puna deri aty
Kishin vendosur qe ai te kthehej per te mbrojtur veten para tyre duke i dhene lejen e pleqesise prej nje jave(kjo leje nenkuptonte se askush s’kishte te drejte ta prekte gjakesin sepse kishte lejen e pleqesise)
Me shume se sa per tu mbrojtur donte te kthehej qe te merrte vesh se ckishte ndodhur me pas me vajzen qe ai donte
E kishte pare per te fundit here me sy te zgurdulluar dhe me nje plage te kuqe ne gjoksin e saj rinor .
Kishte dashur tja merrte koken nder duar dhe ta merrte me vete por nje kusheri i tij e kishte terhequr rreshqane duke i bertitur
-Largohu qe aty!Eja me mua dhe pa kuptuar c’ngjau e pa veten duke vrapuar si i marre pas Arjanit kusheririt te vet .
Gjoksi i zinte si nje gjyryk me vale ,dhe vraponte
Si neper film i vinin keto skena dhe aty ne hijen e lisit kapi koken me duar dhe ia dha nhe piskame te forte qe me dridh gurin e drunin
Nga pema u ngriten trumba zogjsh te trembur nga ajo zhurme e papritur
-Si e vrava ?-U bera vrases.Une u bera I lig
Me keto mendime ne koke aty nen freskine e lisit e kaploi nje gjume I bute ,I qete dhe rehatues
Kapitulli 2
Kishte dale si ditet e tjera per te shkuar tek dyqani ku u sherbente njerezve me punimin e veglave te ndryshme te punes
Babai I tij i punonte ne kudher dhe ky I shiste ne dyqan aty ne cep te rruges
Aty pati njohur dhe Zojen vajzen simpatike te fisit te Gjeloshajve qe e kundronin dhe e pelqenin shume djem te fshatit te tyre por dhe me larg
Kishte ardhur ashtu e trembur dhe e fresket tek dyqani per te marre nje porosi te te atit dhe aty me ato qerpiket e saj te gjate ,me ate veshtrimin e bukur ne syte e saj ishte marrosur menjehere
Per pak minuta u shigjetuan me veshtrime dhe batuta .Me pas djali I dorezoi porosine dhe ajo u largua me te ecuren e saj te ndrojtur por te bukur
Qe nga ai moment Astriti nxirrte shkaqe nga me te ndryshmet per ta pare nga afer e per te folur ndonjehere
Fisi i Gjeloshajve ishin fanatik dhe zemerake te forte .U trembej dhe u druhej atyre shume por dhe per vajzen ndiente se donte ta shihte dhe ta kishte prane
Nepermjet shoqes se saj e siguroi nje takim te shkurter me te atje ne dyqanin e tij
Ajo erdhi ate dite shume e tronditur .
Shihej se kishte qare shume se syte i ishin buhavitur dhe duart I dridheshin
Vajza I besoi sekretin e saj
Donin ta fejonin me dike tjeter nga nje fis i larget
Se si ndodhi as vete se di por ajo kruspull u struk ne krahet e tij dhe sdonte te dilte qe aty
U dridhen te dy nga ajo ndjenje e fuqishme qe i mbeshtolli si me magji.
I premtoi se do te bente gjithcka per te mos u realizuar ajo fejese.
Vajza u duk se u qetesua nga ai premtim dhe sikur u qetesua
Nuk ngopej duke e pare ate mrekulli qe ndodhej aq prane tij.
Aty prane njeri-tjetrit premtuan se vetem vdekja do ti ndaje
Me shume shpresa per dashurine qe po I kembehej u nis per nga kulla e njohur e Gjeloshajve
Kapitulli 3
Qe nga larg e degjoi te lehuren e Baloit te rrezikshem qe ato e kishin per te ruajtur shtepine .
Sapo u afrua i thirri fort te zotit te shtepise :
-O I zoti I shtepise !
Nga brenda erdhi zeri I forte I nje malesori qe e dritheroi shpirtin e djaloshit te ri
Nuk levizi nga vendi por priti te dale ai njeri jashte ne oborr
E pa qe nga dera doli nje malesor me qeleshe te bardhe ,mustake te perdredhur dhe me veshtrim krenar
Qendroi para tij si nje shkemb I forte dhe me njeren dore hapi llozin e deres ndersa doren tjeter ia shtriu mikut
Si tja kishte shtrenguar nje celik I forte ashtu ju duk shtrengimi I dores nga malesori
U drodh pak por nuk e dha veten
-E cili je ti more mec qe me erdhe ne dere?
Jam meci I Lec Koles o Gjon Gjeloshi !
-Bujrum e mire se te pru zoti !
Me fjale dhe me urime i priu mikut dhe e futi ne dhomen e burrave
E ndjeu veten sikur kishte hyre ne gojen e madhe te nje ujku te madh
U ul ne minderin e punuar me lekuren e dashit te bardhe dhe u rehatua
I zoti I shpise I afroi kutine e duhanit por i beri me shenje se nuk e pinte.
-Po bujrum e me thuaj c’ere e mire te ka sjelle nga keto ane ?
Astriti u kaperdi dhe u perpoq te fliste qete
Filloi ti sqaronte arsyen e ardhjes se tij
Sa me shume qe sqarohej fytyra e zotit te shtepise vinte e ngrysej.Nje fytyre i ngrysej e nje tjeter I vinte
Ne nje moment I zoti i shpise brofi ne kembe
dhe thirri me te madhe :
-Zoje moj te plaste nje pike !
-Eja shpejt ketu!
U degjuan hapa me nxitim dhe ne dhome hyri vajza e skuqur dhe e trembur
I ati I vrenjtur e kapi per flokesh dhe e rrotulloi me force
-Moj e mallkuar cdo ky njeri ketu?
Nese ke hak me thuaj te vras ketu ne konakun tem
-Jo baba !Ku di une kush eshte ky .
Fytyra e tij e ashper u shnderrua pak dhe e leshoi vajzen dhe e urdheroi :
-Mu zhduk nga syte sa ste kam vrare fare!
Zoja rendi a fluturoi e nuk u pa me
Malesori u ul ne cepin e ogjakut
Me duart qe I dridheshin nga zemerimi filloi te lidhte nje cigare
Pasi e lidhi iu drejtua djalit
-Lum djali ,vajzen e kemi fejuar dhe spranojme kerkesa te tjera .Larg prej saj!Po te paralajmeroj !
Astriti s’dinte cte fliste ,si te vepronte
Neper koke i silleshin mendime nga me te ndryshmet.
U ngrit dhe doli jashte i vrare shpirterisht
E shihte se ishte nje dashuri e pamundur
qe nuk premtonte asgje te mire.
Me kembet qe i peshonin me mijera kilograme doli nga ajo shtepi .Ne oborr u kthye dhe njehere ta shihte perballe ate kulle
.U kthye .Para tij si me magji kishin dale 5 burra te vranet dhe inatcore me mustake te gjate e me feste mbi koke .
Per momentin sditi si te sillej
Kishte mbetur para tyre si ai fmija qe dikush i kishte marre lodren dhe donte te ikte por lodra ishte shume e shtrenjte dhe si benin kembet te ikte .
E ndjente shikimin e tyre dhe i duhej te mblidhte forcat dhe tu fliste
Njeri nga ata iu afrua dhe e kapi per krahu me force
-Cdeshe ne shtepine tone?-e pyeti nderkohe
veshtrimin e mbante nga ai
U mat te fliste por nuk e la
Nje grusht i forte i erdhi perballe dhe e zuri tek hunda
Ndjeu nje ze te bertiste
E njohu .Ishte ajo .Ktheu veshtrimin drejt saj dhe me hundet qe i kullonin gjak u ngrit ne kembe
Dukej sikur po i thoshte Zojes -“Une po luftoj per ty “
Ajo u sul drejt djaloshit por dy duar te fuqishme e kapen per flokesh dhe e fluturuan tutje
Astriti u sul ta ndihmonte
Ndjeu pas vetes shume shkelma e grushta sa u shtri pertoke
Per momentin e humbi por u kthye shpejt
Kur hapi syte Astriti pa mbi veten tre djem te forte dhe te rinj qe e shihnin dhe I flisnin:
-Je ngaterruar me vajzen e gabuar
Pernjeheresh sapo njeri nga djemte e pa se u permend e kapi per rrobash
Ne mend I vetetiu fakti se ai kishte ne brez nje arme
Djali po e shtrengonte per fyti
As vete se kuptoi se si degjoi nje shkrepetime arme
Kishte shkrehur armen .E ndjeu se duart e forta po e lironin dhe ndjeu renien e zhurmshme te djaloshit
U shtang dhe vete .Kishte qelluar .U sulen te gjithe te djaloshi .Ndjeu se dikush e kapi per krahu dhe I bertiste :
-Ngrihu ,ik shpejt !-Ik !
Hodhi veshtrimin mbi djaloshin dhe pastaj me vertik me sy kerkoi Zojen .
E pa aty pertej me sy te zgurdulluar
Me vrap u sul dhe e kapi per dore
Ndjeu nje shtrengim te forte te dores
U kthye nga ajo dhe e veshtroi
Ishte nje veshtrim vrases
Ndersa po merrte sulm per te ikur ,ndjeu nje te shtene dhe dora pernjeheresh iu lirua
U kthye nga Zoja dhe me nje te kasallitur te syve ajo u shemb per toke
Kusheriri i tij terhoqi fort duke I thene:
-Vrapo,ik!
I dukej se i ishin ngulur kembet aty ne kalldrem
U ul mbi trupin e vajzes dhe ne gjoksin e saj bulezoi nje lule e kuqe gjaku
E shikoi ne sy .Syte e saj kishin humbur ne ne nje drejtim .
Nga pas nje dore e forte e terhoqi
-Te ikim!Shpejt!
Gjysme rreshqane u nis
Ne sy I kishte mbetur plaga e kuqe ne kraharor e vajzes qe gjithe boten do shembte per te
Dhe cfare beri ai ?Iku si frikaqak te shpetonte lekuren e tij .
Keto gjera po I shfaqeshin kur po ecte drejt fshatit
Ne zemer ndjente se nje ngulc I forte po e shtrengonte.Ecte dhe mendonte
-Po sikur te kishte vdekur Zoja ?
-Po sikur ai djali te kishte shpetuar?
U ndal te shtepia e kusheririt te vet Gjonit dhe bisedoi gjate me te
Gjoni I tregoi se vajza kishte shpetuar
Kusheriri I saj ndodhej jashte rrezikut per jeten pas dy javesh ne koma
Astriti mori fryme i lehtesuar .Nuk ishte vrases .Nje peshe e rende qe I rendonte gjithe keta dite duke ikur iu hoq menjehere
E ndjeu se po fryente nje ere e fresket qetesie
Duhej te mblidhte forcat per te shkuar tek mbledhja e fisit te tij me te paret e katundit
Kapitulli 4
Kishte dremitur pak dhe sapo hapi syte e ndjeu se ishte me I lehte dhe me I qete
Me uje te bollshem freskoi syte ne kanen qe ishte ne cepin e cardakut .
U ul ne minder dhe po priste te vinte kusheriri I tij Gjoni per te shkuar tek kuvendi I pajtimit
Te dy po ecnin drejt shtepise se baces se madh te Gjeloshajve
Ai u doli para krenar dhe i serte
-Biro ,pushka e fali djalin e Kolajve
Sipas ligjeve tona ti je i Falun
Do shkojme atje e do ti sqarojme gjerat
dhe duke folur keshtu te tre bashke u drejtuan tek vendi ku do mblidheshin pleqte e urte te disa fiseve
Kemkryq u shtruan nen hijen e lisit dhe priten
Njeri pas tjetrit me duart e lidhura serbes-serbes erdhen me radhe pleqte dhe u sheshuan hijerende
Mbi token e ngjeshur vendosen kutite e duhanit dhe filluan te dridhnin cigaret me duart e tyre eshke te forta e te ashpra si majat e maleve
E hapi biseden plaku I mocem i fisit te Kolajve me nje ton te ashper dhe te forte u parathyroid gjithcka
Me radhe folen te gjithe
Pas shume fjalesh plaku qe e kushte pritur ne konaket e vet u ngrit e foli
-More burra te fisem e te mocem !
Ky djale guximtar deri ne fund nuk perdori arme
Kur e ndjeu se po I rrezikohej jeta ,reagoi
Pushka e fali nipin tim ,dhe une po e fal kete djalosh guximtar qe e di se do I qendroje perkrah Zojes sime
Une isha duke e humbur bijen time per nje krenari qe nuk duhet
U kthye nga ana tjeter e kuvendit dhe thirri
-Zoje hajde ketu!
Nga pas burrave u ngrit vajza e endrrave te tij
Vinte drejt tij dhe nuk po u besonte syve
Vertet eshte ajo ?!
Me buze ne gaz u afrua aty afer Astritit me koken ulur dhe gjithe turp
I ati e mori per dore dhe e afroi te Astriti
-Ne doren tende po le fatin e bijes sime -deklaroi ai
Vec nje shikim duhej aty qe gjithe bota te zhdukej dhe ata te fluturonin drejt parajses qe u pret
Tashme se bashku drejt nje lumturie qe u arrit me nje cmim te forte
Forcen e dashurise dhe fatin asgje nuk e ndryshon asgje pervec se nesh.