Arjana Pata 
Sonte keka nat’e qet…
nuk ka hanë
nuk ka.
Sonte ka yje,
ka yllin e agut qi shndrit si hanë,
m’ndigjon mu e nuk bzan,
nuk bzan si han…
Hanës i fal buzëqeshjen,
i fal zanin,
i fal vargun
vargun e dashnisë
i fal tingullin e jo heshtjen…
Dhe e di se hana asht pasqyra jeme,
çdo gja që shkon aty vjen te ti…po po te ti
e ti i rrok fort e u merr arom’ dashni…
Sonte nuk ka han’
po ka yllin e agut.
Edhe pse nuk bzan
fjalt e mija do kalojn pragun….
..e do vijn aty
do flenë me ty.
