Një shi ëndacak po e pres
Të bredh fushave të vjeshtës
Të njomin mëndimeët e thara
Të verës….
Këtë vjeshtë po e pres
Të lagun pluhurat e jetës
Një shi , një shi …
Që s’bashku mëe të verdhen e gjethes
Të freskojnë të lodhurën tonë Dashuri…
Shiu po vonon por do bjer, pra do vij
Duart dhe syt e gjysherve….
Për nipat dhe mbesat mbrujnë tjetër dashni.
Po të pres o shiu i vjeshtës….
Kur të vish më trego ku qe vonuar
Atje tek burimet e bjeshkes….
Apo tek ndonjë dashuri e harruar?!
