Mramë e pash Babën n’andërr. Shumë rrallë m’shfaqet, veç kur m’vjen, kurrë s’ik pa m’rrok fort e pa ja puth at ballë t’përvjelun, sa kur m’del gjumi, ndihem bash sikur e kam kalue natën vërtet me ta.

Mbramë i bamë bashkë do punë t’hajrit. Kthyem t’furqit, te çekerki i tij n’baçe t’epër, punë e përvitshme e tij n’ket vakt, ku une kurr s’mungojsha, se m’tërhjeke shumë procesi, për mue i habitshëm, se si ato vishkulla (degë e njomë) kshtaje, 3-grremçshe, mbas pak ditsh u kthejshin në tfurqe t’bukur e t’lmojt e që i shërbejshin tan katundit e besa edhe kooperativs n’kohë t’saj. Ndezshim nji zjerm me krande, jo dru, se u dashke flakë e fortë, ku baba i përzhitke vishkullat vetëm te pjesa ku fillon 3-gremçi e sipër. Koha e mbajtjes n’flakë, ish tan sekreti i puns. Mandej shpejt e shpejt, sa ishin t’nxeta i futke n’çekerk, ku dy rremave t’poshtëm u jepke formë lakuese, ndërsa gjatësinë/bishtin, e bllokonte me nji skele, po dru kshtaje, e ku liheshin ashtu për nji javë. Kjo ish pjesa e parë por ma e randsishmja e punës. Kur ardhke koha me përfundue procesin, Baba nxirrke arsenalin e veglave, nga qerojset, brisqet, biçakt, deri te limat e t’tana niveleve. Vishkullat tashma ishin ba tfurq. Baba u hjeke si fillim lkurën e trash po elastike, tipar i drunit kshtajs ky, mandej i shkurtojke majet e i mprehke mirë, i gdhenke butë e me kujdes, si me kanë prej mishi e gjaki, i limojke me tana limat, deri te ajo ma e imta, mbasi kshtu nuk t’i vritshin duert. Kur kryejke kte pjesë t’procesit, Baba ish i përhumbun, si skulptori kur shkrihet me personazhin a subjektin e tij. Po, Baba bajke Art me gjithçka nxirrke prej atyne duerve lkurtrasha mashkullore prej kreshniki. Ndërsa për mue, për me m’ba me u ndie pjesë e veprës, (tonë) ruejke nji proces t’lehtë. At t’dhanunit dorën e fundit me zampare (letër zmeril). O Zot sa emocionues ish fundi. Baba u kujdeske edhe te ndamja e tyne n’fund. Kta, thanke, janë për gratë, se janë ma t’lehtë, e kta t’gatit për burrat si e qesin sanën deri n’maje t’mullarit.

Unë kesh e i pash livadhet. Hala s’ishin ba për kosë, veç kur t’bahen, sanën e re tash po e mbledhin me tfurqet e reja si i bamë une e baba mramë.