Nga:Mbaresa Kaci Hasanaga

Pothuajse dhimbjet tona më të mëdha burojnë , vijnë nga mardhënjet që kemi me njërëz të tjerë.

Kështu nëse kërkon lumturinë…duhet të gjesh shtegun e duhur larg njërëzve , që të mërzisin ,të shqetësojnë dhe që bëhen barierë në jetēn tënde…

Ndonjëherë zhgënjimet të “shuajnë ” pak, të pezmatojnë , të pengojnë të ecësh i qetë .

Por ,shpesh herë ringrihesh për tu ndriçuar përsëri , gjë që të bënë ta duash jetën , duke u lidhur fort pas saj.

Vetbesimi tē bënë të besosh nē atë çka ti mund tē arrish e t’ja dalēsh edhe vetëm…pa tē dhënë dikush dorën.

Në forcën që ti ke , për të arritur atje ku do.

Nē raste të tilla kërkohet guxim, që pas një rrëzimi , pak kush e ka…të ngrihesh përsëri e t’ja fillosh nga e para.

Këtë herë më e fortë se kurrē.

Pas një zhgënjimi tregon dhe nxjerr në pah vlerat e tua të vërteta.

Të bënë të reflektosh , si rrjedhim i sheh gjërat me një sy tjetër.

Pas zhgënjimit zgjohet shpresa ,rritet besimi tek vetja dhe mëson që ti vlerësosh gjërat në thelbin e tyre.

Të bënë koshient nē atë që thua e dëgjon.

Të jesh një person i rezervuar , për tē mos iu besuar verbërisht të tjerëve.

Kur kërkon lumturinë duhet të gjesh shtegun e duhur ….atje ku s’ka njërëz që të lëndojnë.

Ata që kanë për ushqim vetëm vuajtjet njërēzore , duke rrëmuar nē jetēn e të tjerëve…pa mëshirë.

Të tillë… të zhgënjejnë , të lëndojnë , të vrasin , të përfolin ….e më pas të thonë pse ri ftohtë.

E kështu mëson..

Që të mos arrish përsëri atje… tek ai.

Zhgënjimi…