“PRAGU I MALLIT”

0

Meri Mezini  Mund të jetë një imazh i 1 person, në këmbë dhe ambiente të jashtme

U ula këmbë kryq te porta e nënës,
babait i them në heshtje më fal,
kudo në oborr janë duart e nënës,
çdo pemë e ujitur nga lotët e saj.
Ulur këmbë kryq te pragu i portës,
syri kërkon prindërit të jenë gjallë,
çdo cep i mbushur me dhimbjet e tyre,
gjithë jetën do digjem për ta do kem mall.
Kërkoj kudo një kujtim nga nëna,
asnjë jastëk me aromën e saj,
asnjë shenjë e tyre nuk është asgjëkundi,
diçka prej tyre, do më nxirrte mall.
Piktura pafund varur në mure,
fotot e prindërve nuk di ku janë,
asnjë kujtim s’kam sot prej tyre,
sytë e përlotur shpirtin e vrarë.
Ditët kalojnë e kujtimet rriten,
gjithmonë për prindërit malli do më marrë,
kur janë gjallë harrojnë detyrimet,
pas vdekjes së tyre,
kërkojnë ç’na lanë.
Ulur këmbë kryq te pragu i nënës,
në lotët e mi,
gjej bekimin e saj,
vdesin një ditë prindërit e dashur,
në parajsë shkojnë me shpirtin qelibar…

PËRGJIGJE

Ju lutem, shkruaj komentin tuaj!
Ju lutem, shkruaj emrin tuaj këtu

Kjo uebfaqe përdor Akismet, për të ulur spam. Mëso se si procesohen të dhënat e komentit tuaj.