Dikur. Që në fakt nuk janë edhe shumë vite , në një fshat të largët malor, ku nuk ishte kryer ënde elekrtrifikimi , pra sundonte kandili , dhe drita e Pishës, një djalë I asaj zone kishte blerë një radio”Fatosi” me bateri.Në çdo mbrëmjë rreth sofrës mblidheshin gjithë familja, madje edhe kojshit, dhe teksa djalosghi ndizte radion, të gjithë harronin, se ishin duke ngrënë , dhe mbetnin me lugë në duar e mëndjen tek ajo “sende” e çuditëshmë, që jepte lajme për Maucedunin, për Titon , për …Po kur erdhi ora e këngëve popullore, ku rapsodet popullor i këndonin Partisë, zëmra u behej mal…Ndersa të gjithë edhe habitëshin edhe gezoheshinpamas për këtë mrrekulli që u kishte sjellë djali në shtepi, njëra nga gratë e familjës më shumë burra, i drejtohet djalit , pronar të radios:Pash … fike radion, deri sa te vinë edhe Lualashi jëm në shtepi , që ta ndigjojnë këtë këngë kaq të bukur,,..- Djali i tha :Po për hatrin tënd po e fiku e ia ruaj, Të gjithë qeshen , por gruaja….e mësoj disa kohë më vonë pse qeshen
