Vebi Kurtaj
VOGËLUSHI DHE GJELI… 
Sa i lezetshem ky fëmi,
Me këto zhele që ka pasë,
Nëna e tij, per siguri,
Ia lente ”bilbilin” jashtë…
Çdo ditë, bjen në hall me gjelin,
Me dalë jashtë nuk ka guxim,
I vardiset per ”bilbilin”,
Sepse i ngjan porsi krimb.
Vogëlushi, prej në derë,
I thotë gjelit: -pse ban si trim?
Si s’ me le rehat një herë,
Çfarë ke me ”bilbilin” tim?!
Gjelit s’ kishte çfarë t’ i bante,
Edhe kur u rrit ky djalë,
Por ”bilbilin” jashtë e mbante,
Deri në klasen e parë.
Kaluan gjithë këto vite,
“Tmerrin” që ka pa djaloshi,
Edhe sot e kësaj dite,
I kujtohet gjel kokoshi…
-U tregove shumë i zgjuar,
Në foto, me vedi flet,
Thotë per gjelin e “terbuar”:
-Pshtova pa me ba synet…
