Fjeton Fejtonisti
Pas disa vitsh takohen në qytetin e Shkodrës dy shokë ushtrie. Gjoni ishte nga fshati Vukpalaj i ish Kooperativës Bujqësorë “Enver Hoxha” Bajzë. Ndërsa Dhimitraqi nga fshati Dropull I Gjirokastrës.Pasi shmallen duke folur e përqafuar me njëri –tjetrin Gjoni meqënse ndodhej në “shtepin” e tij për ta nderuar shokun e fton në Turizëm Hotel “Rozafa”. Këtu muhabeti bëhët ngëshëm.Mbasi sjellin nëkujtesë ato dy vite ushtrie, sejcili prej shokve tashmë po tregonte për jetën e vet pas ushtrisë.
Dhimitraqi i tregon Gjonit se mbështetja e Partisë dhe shokut Enver ndaj komunitetit grek në Gjirokastër e ka favorizuar edhe vetë Dhimitraqin që të angazhohet në jëtën shoqërore, ndaj krahas studimeve të larta me korospondëncë në Institutin e lartë Bujqësor Kamzë e kanë ëmruar agronom në Goranxi, një fshat ky totalisht “Grekë”.- Po ti more shoku gjonë ç’farë punon e e pyeti Dhimitraqi? – Unnnëëëë, punoj komunist në Vukpalaj u përgjigj Gjoni.Dhimitraqi ngriti supet lart , duke u çuditur,,, Po mkomunist nuk është punë?!- Gjoni e kuptoj habinë e shokut dhe vijoj… Më kanë dhënë një sherit të kuq , dhe e lidhi në krah. Më këtë edhe një pushkë të gjatë punoj dy orë në ditë sipass orarit ditën apo natën në mbrojtje të kufirit tonë socialist… –Aa e kuptova I tha Gjoni , se çfar punon ,more shoku komunist.Dhe ja serish pas shumë e shumë vitësh takohën tashmë gati pleq dy shokët e ushtrisë. Dhimitraqi I tregon Gjonit se është afarist dhe… Gjoni, aa unë tashi pa pushkë, dhe pa sherit në krah punoj , pa ditë se çfar bëjë , në Bashki jam socialist, edhe patronazhist, shkoj klub me klub dhe u tregoj qytetarve për miradinat e kësaj qëverisje…
