Sot në ditën e poezisë.
Nga Meri Mezini
Vrapoj kalëruar në rrugën time,
eci, buzqeshjen me të njohurit ndaj,
në mes të njerëzve shoh ka dhe ujqër,
dhëmbët shtrëngojnë
duan t’më hanë…!
Eci, vrapoj mos t’më kafshojnë
s’e dija që në rrugë
kalojnë kafshë,
unë eci në zinxhirin e jetës që dua,
ato t’a këpusin zinxhirin e hanë.
Shoh si vegim, në turmën mes njerëzve,
në punë, kudo, ujkonja janë,
unë kam rrugën time,
eci kalëruar,
me njerëzit e mirë jetën e ndajmë.
Mundohem të shmang turmën e egër,
druhem pranë vetes, nuk di kë kam,
nuk gjeta kurrë një rrugë pa ujqër,
në vrapin kalëruar ata mos t’më hanë,
Nga Meri Mezini
