Jo shumë largë qytetit të Kopikut ndodhet fshati Dobër. Ky fshat më së shumti është i njohur për prodhimin e përimeve të stinës, madje mbahet mënd dhe ish Sera e Dobrës që prodhontë me qindra kuintal përime edhe për eksport. 
Por object i kësaj kronike nuk është puna e pa lodhur dhe e dobishme e këtyre banorve në prodhimin e përimeve, por ndertimi i muzut të fshatit nga njëri prej banorve të Dobrës.M.Madhe fatmirësisht ka njërzë të cilët nuk kursejnë nga vetja e tyre për ti sherbyer komunitetit, për ti ruajtur dhe përcjellë vlerat historike e kulturore nga njëri brëz në tjetrin. 
Në fakt këtë shërbim ndaj shoqërisë do të duhej ta bënin instucionet e shtetit , ato të cilat paguhen me tkasat e qytetarve, për të mbrojtur dhe percjellë këto vlera. Gjithësesi në mungesë të kësaj përgjegjëshmerie instucionale ka njerz të tillë si Shyqyri Dushaj këtu në fshatin Dobër që mundohen ta kryejnë këtë mission në mënyrën vullnetare më të mirë të mundëshme… 
Realisht në këtë dhomë muzeale që tashme Shyqyri Dushaj e ka krijuar , dhe e ka quajtur “Muzu Dobër”, ndonse realisht e pranon edhe ky vet se kerkohet veçmas fondeve për të mbledhur sa më shumë është e mundur kësisoj dëshimisë historike , kulturore -etnografike, por edhe specialistët , duhet ta thonë fjalën e tyre . 
Lahutari i njohur Jonuz Delaj , teksa e ka vizituar këtë dhomë muzeale këtu në Dober , është ndalur dhe ka treguar rreth traditës së qethjes së gjësë gjallë, kjo nisur nga gërshërët e “moçme” të qethjes së deleve, të cilat ruhen në këtë museum. 
Një tjetër dëshmi e kohës së shkuar ishin edhe disa pasaporta të hershme, apo edhe tesera partie, të ku njerzit aso kohe kerkohëhj të përmbushnin disa kriterë , ose siç thureh aso kohe dhjet cilësit e …. Për ta mërituar këtë testë Partie. 
Mjaft interesantë është për brëzin e ri guri dhe unuri, këto dy mjete ndezëzse zjarri në atë kohë kur ënde Shkkrepsa apo çakmaku nuk njihëshin. Kështu do thonim se kjo dhomë muzeale , këtu në Dobër është një sinjal pozitivë , një apel për të gjithë që Malësorët tashmë duhet të nxjerrin nga “arkat” e tyre shumë dëshmi , foto , apo fakte e artefakte historike e kulturore për ti “magazinuar” në të nesërmën e afërt në muzuen e qytetit nëse një ditë do të kemi një të tillë.! 
Le të shpresojmë që Bashkia M.Madhe krahas mjaft punëvë të tjera të dobishme, të marrin xshembullin e poetit të këtij fshati Shyqyri Dushaj, i cili ndonse nuk është i 
“zhurmëshëm” as në tavolina e as në medja për të treguar, se shkruan poezi ,madje ka botuar disa vllime poetike, por as për të “shitur “ mënd për” Muzeun Dobra” që e ka krijuar , dhe vazhdon të mos ndalët duke grumbulluar material të rëndësishmë, të moçme, si vlera të veçanta të trahgimisë, dhe kulturës sonë.
Mjaft interesim ka shfaqur për këtë muzeum lahutari Jonus Delaj, i cili realisht e kavlersuar në maksimum këtë sherbim që i ka kryer shoqërisë poeti Shyqyri Dushaj.
Vertetw një pasuri e madhe fillimi i krijiit të këtij muzeumi
