Këto ditë të filleses së vapës më dhuruan botimin më të ri të mikut jo vetem timin, por të të gjithë malësorëve dhe veriorve kudo që ndodhen , profesorit të nderuar , dhe të respektuar Lulash Nikë Palushaj. 
Ky libër i titulluar: Ma shkretnuen zemrën , mbase realisht flet shumë , por të “detyron” te lexosh pa tjetër.Ndaj vapën e këtyre ditëve po ma fresmkon leximi i këtij libri.Redaktori Zija Vukaj dhe botuesi i shtepisë botuese “Fiorentina”, duket se nuk kanë “përtuar” të punojnë me kujdes të veçantë në të gjitha komponëntët e duhura për të “lindur” një libër të tillë.Gjeneza e kësaj vepre thot redaktori Zija Vukaj mesa duket , ka lidhje me perjetime të hershme të autorit Palushaj, që zënë fill që nga vitët e rinisë, koha e shkollimit të tij në viset e Kosovës, Prizren, Prishtinë, si dhe në Shkup, ku mori formimine tij kulturor, por sidomos patriotik, për të vazhduar në vitët e mëvonshme vezhgimet e mprehta mbi çdo gjë që ndodh në trojet e dashura të kosovës martire. E ndërsa kemi cituar këto rreshta nga parathënia e redaktorit Zija Vukaj , por edhe teksa kemi shfletuar një nga një faqet e këtij libri , realisht dhe ne jemi futur në botën e kujtesës së shkrimtarit tashmë, jo thjesht si publicist, por një kronikan I dhimbjes krenare të historisë së popullit martirë të kosovës, që shkrimtari Palushaj e do kaq shumë.Ndaj dhe ne , nuk po ndalemi më shumë në këto radhë, për ti lënë lexuesit të shuajnë kurreshtjen se çfarë na ka dhënë pëna mjeshtërore e Lulash Nikë Palushaj.
