Nga Bianca ( Bardha)Dushaj
Hëna 
Ç ‘ke moj hënë që rrin trishtuar
Per pak gjë rrin në mendime
Toka ty te pret o e uruar
Sado pak ta ndriçosh o e bukura ime
Edhe yjet rrijne e veshtrojne
Pa ty duken si ne faj
Me ty shume ndriçojne
I bukur duket me ju dhe skaj
Ndriço qiellin pafund
Edhe endrrat qe japin jete
Ndonje yll shpesh ti shkeput
Dhe endrrat beri realitet
Ik se dita ngadale po agon
Nisin pershperimat e mengjesit
Doli dielli e po ndriçon
Ben duet me kengen e kendezit
Hena e Dielli bejne sfida
Ndriçimin e kane pasion
E bukur Nata dhe Dita
Keshtu dhe jeta vazhdon….
Ne plazh 
Ne plazh une kur kam shkuar
Kam shkruar shpesh ne rere
Sa zemra i kam pikturuar
Eh…sa germa i kam bere
Sa here vala vinte
I fshinte ato ngadale
Edhe kur shi binte
I shtonte dhe ca vale
Kam shkruar nje emer
Qe nuk e fshijne dot
E kam gdhene ne zemer
Nuk ma fshijne as lote
Fjala NENEngulitur
Thelle ne shpirtin tim
S ka dallge e dalldisur
Ta zhgule ate kujtim
Nuk ka emer me te bukur
Se emri NENE ne bote
Te mbaj perjet shtrenguar
Se ti me jep force…..
Dikur…
Dikur e një kohe
Ne Shkodren time
Kujtimi ska moshë
Ndaj kundërmon kujtime….
Shpresa 
Udha e shpreses kaq e gjatë
Edhe pritja mu ba plagë
Po kërkoj te pa dukshmen
Eh…Shpirti me kujton te dikurshmen
Dhimbja endrrat mi ka vrarë
Nuk jam me sikur më parë
Lutem vetem çdo mëngjez
Te mos më vdesi e vogla shpresë
Ditet copa do ti bashkoj
Ty moj shpresë të ti dhuroj
Me shpirt e zemer gure
Dy vargje per shpresën thure
Eja shpresë ne jeten time
Duke prit nuk bej gabime
Jam ne jete shume unike
Me ty dua te ngelem mike….
“Migjeniane”
Ah te kisha nje grusht te forte
Edhe malin ta rrezoja
Do isha ma e qete ne kete bote
Disa njerez mos ti degjoja
Mbajne fjalim pa etike
Gjoja jane atdhetare
Gjithe rinine e ban me ike
Ne tere boten jan shperndare
Ku eshte toka ku kemi lere
Ku jane te drejtat tona
Me partite jemi bere
Si delet me kumbona
Jam Shqiptare dua te jetoj
Edhe vendit dua ti dal zot
Kam te drejte te protestoj
Si çdo njeri ne kete bote
