Ndjeva jetën nën ritmin e krahëve të pulëbardhave,
horizonteve të kaltra,
Kur udhën, drejt të paqtit qiell,
tufash e sodisnin hareshëm.
Shijen e buzeqëshjes pashë
në buzët e luleve të sapo çelura
pas dimrit t’acart.
Në foletë e dallëndysheve
u ngroha me aromën e përkujdesjes amënore.
Në përkundjet e dallgëzimit të barit, fitova durimin,
Ndërsa dashurinë e jetova, përmes syve të tu,
kur më puthën shpirtin.
