Përg ROVENA KLEJO 
Shkruar nga një mësuese shkolle.
“Sot një fëmijë më pyet: “Por zemra është gjithmonë në të njëjtin vend apo lëviz herë pas here? A shkon majtas dhe djathtas?”
Unë: “Jo, zemra qëndron gjithmonë në të njëjtin vend. Në të majtë..”
… Dhe ndërkohë mendoj …
… ..Pastaj, një ditë, do të rritesh. Dhe atëherë do të kuptoni se zemra jeton në një mijë vende të ndryshme, pa banuar realisht në asnjë vend.
Të ngjitet në fyt kur je i emocionuar. Ose bie në stomak, kur ke frikë, ose dhemb.
Ka raste kur ai shpejton rrahjet e zemrës dhe duket se dëshiron të të dalë nga gjoksi. Herë të tjera, megjithatë, ajo ndërron me trurin.
Ndërsa rritesh, do të mësosh ta marrësh zemrën dhe ta vendosësh në duar të tjera. Dhe, më shpesh sesa jo, do t’ju kthehet paksa e mavijosur. Por ju mos u shqetësoni për këtë. Do të jetë po aq e bukur. Ose, ndoshta, do të jetë edhe më e bukur. Sidoqoftë, këtë do ta kuptoni vetëm pas një kohe të gjatë.
Do të ketë ditë kur do të besoni se nuk keni më zemër. Të ketë humbur atë. Dhe do të luftosh ta kërkosh në një kujtim, në një parfum, në pamjen e një kalimtari, në xhepat e vjetër të një palltoje të vjetëruar.
Pastaj, do të jetë një ditë tjetër….. Ditë pak më ndryshe….. Pak e veçantë….. Pak e rëndësishme…. Atë ditë do të kuptoni që jo të gjithë kanë zemër.
-Autori i panjohur-
