NGA Zef Turkaj
Ishte veç 16 vjeç kurë u detyrua të braktis vendlindjen Brojën që gjith jetën e vuajti mallin që e digjte nga Amerika e largët
Iku bashkë me gjith pjesëtarë e familjes Mark Toma e Llesh Toma
Tomë Lleshi andrronte që të vijë në ditë e të shohë trojet e të parëve , vëndi ku lindi dhe kaloj fëmininë në kushte të vështira dhe me frikë se një ditë do ti persekutonin si shumë familje tjera
Dhe ajo ditë erdhi në vitet e 90-ta ku Toma erdhi në Brojën qe fort e deshi
Gëzimi e dëshpërimi ju përzien në mendje e shpirt kur pa trojet djerrina e kullat të rrënueme , pa rrugë e pa kushte elementare për jetesë
Mbas takimit me bashkëfshatarët e vet dhe qëndrimit të pak ditëve kthehet në Amerikë dhe vendosë të investoj diçka për Brojën , për brojanët e për gjith komunitetin
Vendosi të ndërtoj 11 kilometra rrugë makine që i vetmi fshat Broja nuk kishte
Mbas disa kohe andrra e Tomë Lleshit u ba realitet
Rruga për në Brojë u ndërtua edhe pse pati kundërshti nga pushtetet , por u përballoj të gjitha për të mos u dorëzuar
U desh familjarëve të tij që të investojnë për ti ngrit këtë permendore , në një kohë kurë i takonte pushtetit për një veprim të tillë, por jo bile u desh ndërhyrje për të lejuar vendosjen e ksaj përmendore
Asnjëherë nuk u përmënd nga pushteti vepra e ktij burri që do të mbetet përjetsisht i paharruar e simbol i humanizmit të një malsori me zemër të madhe
Sot dikush paska sjell lule në nderim të kti burri , patjetër familjart
I kjoft Nderi e lavdia përjet Tomë Lleshit
