Kur morem diplomen e mesuesit, ne maturantet e vitit 1956, u emnuem ne rrethe te ndryshme te vendit.
Sejcili prej nesh ruen kujtime te ndryshme te fillimit te punes!
.
Ishte fundi i gushtit, kur une, i shoqnuem me baben, shkojme ne Rreshen (Mirdite), per me u paraqite ne detyre.(mesimi atehere fillonte me 1 shtator)
Takojme drejtorin e shkolles, Çesk Kumrine, kojshi i joni ne rrugen “Gerej”
Nji mik i tij e disa tjere, nepunes atje, tuej me pa me pantallona te shkurta (ma vone zevendesu me te gjata doku), e ashtu te imte ne dukje si femije, i thone babes: – Po kete djale pse e keni pru ketu per shkolle, ju atje i keni shkollat ma te mira.
Baba e Çesku qeshen !
– Jo nuk ka ardhe si nxanes, por asht emnu mesues, nderhyni Çesku!
Sa ishin aty mbeten te habitun!..
Shkrimtari Isa Alibali, me te cilin jeta e solli te jena afer me pune e deri ne pension (çdo vere ne Velipoje) tregon me humor per diten e pare te punes :
Ishe ne Shpal te Mirdites. Po rrijshe ne oborr te shkolles. Erdhi nji person e m’u drejtu mu – paske ardhe a?.. Une u çudita, si me njohu!.. Kur ky me mori doren me tha: – A jam ba pa qeth? e i perkiti floket me dore nga mbrapa! A fillojme pra?!.
Kishte kujtu se une jam berberi sepse simbas nji grafiku ne dy-tre muej vinte berberi me qeth kliente qe kishin nevoje!
Gazmend Llazani mori emnimin dhe u nis per ne katundin Llugaj (Tropoje).Rruga kalonte neper nji pyll te dendun. E kapi nji frike e madhe, sepse pikrisht ketu nji burre kishte vra nji udhetar per t”i grabite vetem oren e dores!
Ndersa Myfit Gjybegu tregon kur ai me shoket Anton Gjeka, Benjamin Deda, Fiqret Bala, Loro Mazi e Ruzhdi Anamali, te ngarkuem me dysheke, jesteke, bataije, jergana e ene kuzhine , te mbeshtjelle ne thase, me 21 gusht te vitit 1956 me nji skode, nisen per Tropoje, te percjelle prej prindeve!
Sot gjithshka asht ndryshe!
Gjithe mesuesve Ju uroj per fillimin e vitit te ri shkollor 2024- 2025
*
Foto ne vendin ku punova 15 vjet me mesues, por jo si mesues!
