E vesha kostumin e një burri
Një ditë
Pa dashtë
S’di a më pat hije
Se s’ish me ngjyrë
I zi ish kujtimi i tij
Ditësh
Që shembeshin
Nga tërmete shpirti
Ngjyrat i lashë
Ëndrrave
Tek mbyllja portat
E djajve
Që harbonin të kafshonin
Me dhëmbë florori
Në dukje
E tek zgërdhiheshin
Më kujtonin
e më kujtonin sërish
Se do më grisej trupi
Prej tij
Ndërsa unë të shihja
Si ndrinte
Ngërdheshja e pinucëve
Skutash