Bianca (Bardha)Dushaj
Mos te shohin prane varrit
Te me vish duke qare
Sa isha gjalle ti asnje dit
Nuk ke ardh me me pare
Sa here kam prit me me ra telefoni
Sa here kam qare ne heshtje
Veshtrimi me kish mbet tek balkoni
Edhe gjethet i numerova qe binin ne vjeshte
Ku shkoi ndjenja e dashurise?
Perse keshtu njerezit jane ba?
Nje akull i madh ne mes te shtepise
S po dojne njeri tjetrin me sy me e pa
O zot sillu nga njerezimi
Shkrij akuj e çdo ndjenje te keqe ne tokë
E nisja plot ngrohtesi nga fillimi
Sepse kalimtare jemi ne kete bote
O njeri zgjohu me ndjenjen dashuri
Zbukuroje diten me te ëmbla fjalë
Pasuro shpirtin me lumturi
E ëmbel jeta ka me te dalë
Si yjet ne qiellin pafund
Qe enderr i kemi dhe shprese
Yllin Miresi ti shkeput
Fal Dashuri dhe bese…..