Rrëmbyshëm si shiu i verës 
Ma puth buzëqeshjen time
Ndjeva ngrohtësi dielli pas reve
Fërshërima e erës m`u bë melodi zemre
Një erë acari të merrte me vete
Toka e veshur me petkun e dimrit
Në sytë e mi shkëlqeu dielli
Në zemrën time pranëvara çeli
Me buzëqeshje ma ngrohe shpirtin
Nga sytë e tuaj ta fshiva dhe lotin
Buzëqeshni o njerëz të mirë
Dikujt ia ndryshon tërë jetën
Nga kjo botë do ikim një ditë
Do na mbetët vetëm shpirti i dlirë
Lum kush buzëqesh,lum kush bën dritë
Ma puth buzëqeshjen dhe më përqafo çdo ditë!
