Besimtarët e krishterë kanë kremtuar festën e Shën Rrokut. Ajo mbahet cdo vit në datën 16 gusht. Kremtimet kanë nisur me procesionin tradicional përgjatë Shirokës.
Procesioni përfshinte rrugëtimin e banorëve, të udhëhequr nga kryqi me ikonën e Shën Rrokut, nëpër vendet kur dikur kalonte prifti i tyre i shenjtë për të shëruar të sëmurët.
Pas proçesionit besimtaret marrin pjese ne kremtimin e meshes se shenjte ne kishen kushtuar Shen Rrokut.Mesha u mbajt nga imzot Angelo Massafra.Mesazhi iu drejtua besimtarëve, për të qenë më të mirë dhe në ndihmë të njëri tjetrit. Monsinjori u lut edhe për të infektuarit me Covid 19“Po kremtojmë një festë të rëndësishme. Shën Rroku ishte symbol i të mirës, dhe sakrificës. Ashtu sikurse e tregojnë edhe pamjet tek statuja e tij, ai ishte i i prekur nga murtaja. Mirëpo asnjeherë nuk u ankua dhe u shërbei të tjerëve që ishin të sëmurë.Ai nuk mundi as te ushqehëj, dhe Zoti tregoi një ndër mrekullitë e tij, teksa i dërgoi një qen i cili mbante ushqim. Ne duhet të përngjasojmë me Shën Rrokun, duhet të jemi më të mirë me njeri-tjetrin dhe t’i gjendemi në nevojë. Po jetojmë një situatë të vështirë dhe kemi nevojë per solidaritet. Një lutje të veçantë e drejtoi edhe për të infektuarit me covid 19, që kjo pandemi të kalojë sa më parë.”
Historia e Shën Rrokut shkon edhe më tej. Banorët pas datës 16 gusht nuk lahen më në liqenin e Shkodrës në respekt të priftit.Gojëdhëna thotë, se para dy shekujsh ky prift ndaloi vdekjet masive nga mortaja.Banorët e lagjes “Shirokë” po vijojnë traditën e nderimit të përvitshëm të Shën Rrokut, duke ndërprerë plazhin në ujërat e Liqenit të Shkodrës, buzë së cilit ata jetojnë.Pavarësisht se uji i liqenit është ende mjaft i ngrohtë, përsëri banorët e “Shirokës” nuk lahen më aty deri sezonin e ardhshëm veror, në respekt të një gojëdhëne shekullore, sipas të cilës nuk është mirë të lahesh në ujërat e Liqenit të Shkodrës pas datës 16 gusht.Nga ana tjetër, banorët e vjetër të lagjes “Shirokë” shprehen se ndërprerja e larjes në ujërat e liqenit është një shenjë nderimi dhe sakrifice për shenjtin e tyre Shën Rrokun, një prift francez, i cili, sipas gojëdhënës së trashëguar brez pas brezi, para rreth dy shekujsh kishte shpëtuar banorët e kësaj zone nga mortaja.Në atë periudhë Shiroka ishte përfshirë nga sëmundja e kobshme dhe vdekjet po shfarosnin popullsinë.Po sipas gojëdhënës edhe emrin Shiroka e kishte marrë nga Shën Rroku. Pas kësaj lutje, që përkon më datën 16 gusht, vdekjet u zhdukën si me dorë dhe banorët vendosin që këtë datë ta kishin festën më të madhe të tyre me emrin e priftit.Që nga ajo ditë, për rreth dy shekuj, shirokasit jo vetëm që nuk lahen në ujë, por e festojnë si ditën më të shenjtë të tyre, duke organizuar dreka të bollshme, ku dyert janë të hapura, si për banorët e zonës, ashtu edhe për të ardhurit nga qyteti i Shkodrës.Por përveç festimit, shirokasit bëjnë edhe ritualet fetare për shenjtërimin e kësaj dite dhe respektimin e Shën Rrokut.
Shën Rroku, lindi në Francë, ndërmjet viteve 1346/1350 dhe vdiq në Voghera(Itali), natën ndërmjet 15 dhe 16 gushtit 1376/1379.Ai qe një pelegrin francez dhe nderohet si shenjtor i Kishës Katolike. Është mbrojtës i shumë qyteteve dhe vendeve. Është shenjtori më i njohur, që nga Mesjeta e këtej, si mbrojtës nga murtaja e tmerrshme dhe semundjeve infektive.Legjenda tregon se Shën Rroku ka qenë edhe në Shqipni, në Shirokë, e këtu asht ruajtur deri vonë një man i cili rridhte prej pemës që vetë shenjti, simbas rrëfimit legjendar, kishte mbjellë dikur.Mungojnë të dhanat historike për këtë vizitë të tijën, bile ato që jan e përjashtojnë nji gja të tillë. Por asht fakt, që nji shenjt i tillë që mbronte popullsinë e gjysmës së Europës prej sëmundjeve të randa virale, nderohej edhe tek ne.
Sot përvec kremtimit të meshës së shenjtë dhe lutjës së Besimtarëve, Shirokasit vijojne me ndalimin e shfrytëzimit të Liqenit të Shirokës për t’u larë. Deri në Maj të vitit të ardhshëm askush nuk lahet në Liqen.NA.al
