Nga : Mimoza Zymeri
Pasqyre
Kisha frikë nga ti
që në fëmijëri
Frikë të shihja veten
në një copë pasqyre
Më thanë se është mëkat
ta shihja veten shpesh
Këtë e dëgjoja nga ata
që veten nuk ditën me e deshtë
Fillova të të doja
n’momentin kur të buzëqesha
Befas kuptova
se kështu është ‘dhe jeta
Jeta është vetë pasqyrë
ndaj i flisni fjalë të mira
Çdo t’mirë e t’keqe që shohim tek tjetri
atë e kemi te vetja
Pasqyrë janë gjithë njerëzit
ku ne shohim veten
LUMTUNISË
Nis e shkruej për lumtuninë
si nji fmi kur asht i gëzuem
Si nji zog kur i k’non mëngjesit
tuj i dhanë gëzim ditës
Lumtuni asht kur çohesh prej gjumit
dhe me zemër falenderon Zotin
Dhe atëherë kur i numëron bekimet
dhe kupton sesa vlerë kanë ditët
Lumtuni asht dhe atëherë
kur e shijonë çdo minutë t’jetës
Zhytesh n’gjumë me mendime t’mira
dhe n’mëngjes çohesh i lumtun
T’lumtun t’ban dhe mirësia
kur me dashni e këqyrë jetën
Lumtunohesh nga gëzimi
kur dëgjon për suksesin e tjetrit
Eh.. nuk ka lumtuni ma t’madhe…
SESA NJERIU KUR E GJAN VETEN
