

Në përkujtim të mikut tonë Ded Beleshi i cili u nda nga kjo botë për të shkuar në jetën e përtejme me 17 Dhjetor 2015.
Dua të sjellë në vemendje komentin tim të bërë me këtë rast në shkrimin e Eduart Alikos me datë 22 Dhjetorë 2015 në Portalin ” Debati-Thuaje me zë të lartë “.
Ndonëse komentin e kam bërë me vonesë por për hirë të vërtetës atëherë isha vënë në dijeni të vdekjes së Ded Beleshit. E siç thotë edhe një shprehje popullore: ” më mirë vonë se kurrë “.

Sytki Ndrecaj
July 7, 2016 at 9:24 am
Ndonëse me vonesë por tek lexova këtë shkrim të Eduart Aliko për jeten e vepren e të ndjerit Ded Beleshi i cili fati i keq e deshi të mos e kemi më mes nesh edhe unë deshiroj të lë disa kujtime për këtë njeri vërtet fisnik me zemër kurdoherë shqiptarë. Mua më ka rënë rasti që ta njoh nga afër e të pi disa herë kafe me të ndjerin Ded Beleshi por kujtimet do jenë kurdoherë të mira për këtë njeri që fjala i ngjiste si zam, zërin e kishte të ëmbël si bilbil, e paraqitjen vërtet burrërorë. Nuk e njoha Dedën në Amerikë, as në Mirditë e as në bisnese por e njoha mes shokësh e miqsh që i kishte të panumërt. E njoha në Shkodër, e njoha në Tiranë etj. e pse kam qendruar në qytete të ndryshme me të për mua ishte po i njëjti Ded Beleshi, me atë të qeshuren e tij karakteristike, me atë veshtrim prej dashamirësi e me atë seriozitet prej intelektuali korrekt. Ded Beleshi u prehtë në paqe e familja, të afërmit, miqtë, shokët e kolegët e tij të kenë jetën e duke e kujtuar gjithmonë mikun tonë të përbashkët Ded Beleshi.
Nga Sytki Ndrecaj Koplik, Malësi e Madhe.