Do desha që vargu im të ish:
Zjarr I madh ku të ngrohen gjithë dashurit e ftohura
Në mes tyre pak zjarr dhe për ty, deri sa të mos digjësh.
Do desha që vargu im të ish:
Një lum që fushave dhe maleve gjarpëron…
Gjithë dashurit e djersitura ti njomëzojnë
Edhe ty djersën ta fshijnë aty nën këmish.
Do të desha që vargu im të ish:
Në fund të tunelit një rrëze drite
Dashurit ku janë dhe ku nuk janë , të gjithë
Edhe Ti të jesh mengjesi im I ç’do dite.
