Përgatiti : Anila Ahmataj
Përulem me respekt dhe krenari para këtij brezi vujtjesh dhe sakrificash . Është ky brez i
cili na krijojë prej hiçit duke na treguar rrugën e rrezeve të dritës , dhe si shpërblim nuk kërkojë asgjë përveçse formimit tonë si qënie njerëzore . Po ne çfarë bëm !? Ne trasformuam mirësinë në ligësi , dashurinë në egoizëm dhe jetën në vdekje . Nëse midis fizikut tone dhe gjendjes shpirtërore nuk ka ende një urë lidhëse nga e cila të kalojnë parazitët e këqijë dhe indet e gëzuara atherë kjo urë rrezikon të mos ndërtohet kurrë . E nëse një komb nuk ka ura lidhëse athere çdo gje jeton në çoroditje totale . Do të na duhej një lëvizje rrënjësore për të parë dhe kontrolluar infeksjonin rrënjor nëse kjo sëmundje është kancerogjene apo jo! E nëse na rezulton kancerogjene na duhet një mjek i huaj , i brezit të pa përsëritshëm nga i cili nuk do të na duhet aspak mjekim por psikologji , ama një psikologji me moshën e rritur , një psikologji me moshen në pragun e vdekjes , sepse vetëm kështu mund të na ndikojë sado pak . Jashtë gjithë kësaj çmendurie , jashtë gjithë kësaj çoroditje magnetike . Jeton një brez nga i cili ke çfarë të marësh përsëri , e ky është brezi i papërsëritshëm i cili ndodhet larg shumë largë! Në botën e dritës , në botën tjetër .
